Met paaseitjes in de auto reden we in de nacht door Nederland, België en zo Frankrijk in. Remi achter het stuur, Diana slapend ernaast en Mandy en Robin achterin.
We hebben heerlijke paasdagen gehad. Natuurlijk had het weer iets beter mogen zijn, maar dat mocht de pret niet drukken.
Als het regende probeerden we ons nuttig te maken in het huis. We hebben in "het achterhuis" een start gemaakt met isoleren van het dak en ook de balken worden driftig geschuurd.
Tussen de buien door werd er gewandeld in "onze achtertuin". In welk jaargetij ook, altijd mooi ....
Om hout te besparen en werk, hadden we deze keer de eettafel naar de "opkamer" (toekomstige woonkamer) versleept. Aan de ene kant ons slaapgedeelte en aan de andere kant dus ons leefgedeelte. Heel knus. Vooral omdat we de houtkachel stoken.
Nu kun je je afvragen of zo'n boerenhuis wel warm te krijgen is, maar dat zit wel goed. 27 graden werd het. Sauna dus.
Door het vocht was onze kelderdeur niet open te krijgen. Heel vervelend voor Remi. Hij had de vorige keer gezorgd voor een wijnvoorraadje in "de wijnkelder". Na een tijdje toch maar de koevoet gepakt om dit te bemachtigen. Dat goud laat je niet staan natuurlijk ;-)
Natuurlijk hebben we onze buurtjes nog een bezoekje gebracht en tot mijn opluchting begint de franse les zijn vruchten af te werpen. Ik begin een soort van gesprekjes te voeren. Wat op visite gaan een stuk leuker maakt.
Helaas was ons verblijf niet al te lang, maar we hebben gelukkig het vooruitzicht dat we over 3 weken weer een week gaan.
We zullen dan verder gaan met "het achterhuis" en hopelijk ook genieten van onze omgeving.
Om hout te besparen en werk, hadden we deze keer de eettafel naar de "opkamer" (toekomstige woonkamer) versleept. Aan de ene kant ons slaapgedeelte en aan de andere kant dus ons leefgedeelte. Heel knus. Vooral omdat we de houtkachel stoken.
Nu kun je je afvragen of zo'n boerenhuis wel warm te krijgen is, maar dat zit wel goed. 27 graden werd het. Sauna dus.
Door het vocht was onze kelderdeur niet open te krijgen. Heel vervelend voor Remi. Hij had de vorige keer gezorgd voor een wijnvoorraadje in "de wijnkelder". Na een tijdje toch maar de koevoet gepakt om dit te bemachtigen. Dat goud laat je niet staan natuurlijk ;-)
Natuurlijk hebben we onze buurtjes nog een bezoekje gebracht en tot mijn opluchting begint de franse les zijn vruchten af te werpen. Ik begin een soort van gesprekjes te voeren. Wat op visite gaan een stuk leuker maakt.
Helaas was ons verblijf niet al te lang, maar we hebben gelukkig het vooruitzicht dat we over 3 weken weer een week gaan.We zullen dan verder gaan met "het achterhuis" en hopelijk ook genieten van onze omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten