Alweer een geslaagde vakantie in het beloofde land .... zomervakantie 2011


Vrijdag 22 juli 2011 ... ik een vrije (inpak)dag, Remi nog een dagje werken en dan voor ruim 3 weken naar Pauliat, waar ons huisje op ons wacht. De reis ging vlot, zoals bijna altijd het geval is. Midden in de nacht kwamen we aan en hebben onze bedjes direct opgezocht. Rond 9.30 uur zijn we opgestaan en hebben we de boel even nagelopen. Alles in orde en de vakantie kon beginnen.

Zaterdag hebben we niet al te veel gedaan. Beetje boodschappen in huis halen en de rit een beetje verwerken. Blijft toch een aardige zit iedere keer weer. Mica onze kat heeft zich onderweg goed gedragen en is al snel op zoek naar muizen zodra ze buiten is.

Zondag 24 juli is er een brocante in Bétête hadden we ergens gezien. Op de navigatie Bétête ingevoerd en op pad. Heerlijk die brocantes (Mandy en Remi vinden het iets minder). Nadat we bij de voetbalvereniging verkeerd zaten en een rondje door het dorp hadden gedaan zagen we verscholen een bordje brocante staan met een pijl. Oke, die kant moet het uut. Zouden we wel goed zitten? Het is best een smal weggetje, zitten we nog wel in Bétête??? .... Ah, ja, daar, daar moet het zijn ... ga maar ... en ja, in the middle of niks is er ineens een heel leuk stekkie met een molen, een leuk watertje en een restaurant waar een brocante gehouden wordt. Ik heb niet gekocht, maar Remi vond wel iets. Iets technisch. Helemaal blij dat hij voor weinig geld iets moois gevonden had. Toch wel leuk die brocantes ;-).
Op de terugweg zijn we in leyrat (dorpje iets verders dan ons dorp) gestopt voor een wedstrijd met paardenkarretjes. Dit was niet al te spannend, er moesten allerlei opdrachten uitgevoerd worden, maar de categorie die bezig was was net begonnen met oefenen denken we.
Na het eten werden we uitgenodigd door Jean voor een ritje op de kar. Heerlijk om door "onze achtertuin" te banjeren op de paardenkar. Geslaagd dagje.














Maandag 25 juli hebben we een rondje tuin gedaan. Jean en Valentin hebben een echt plattelandshek gemaakt naar ons weiland. Dat hoeft helemaal niet duur te zijn zegt Jean. Ben je gek, gewoon wat paaltjes, prikkeldraad en krammetjes et voila.

Bramenstruiken uitdunnen, bomen bevrijden van de bramentakken, onkruid weghalen, er is zat te doen. Achter ons huis was ik begonnen aan een stukje bebossing waar niet meer doorheen te komen was, ik stond met zaag, schaar en nog meer te klungelen, totdat Jean en Valentin gingen helpen. Er werd een tractor van stal gehaald met allerlei hulpmiddelen. Binnen korte tijd was er een stukje bos weg en hadden we er een aardig stuk tuin bij. Alleen moest gedurende de vakantie alles nog wel even kleingemaakt worden en natuurlijk moesten we dat ook zien te verbranden. Een deel hebben we bij het huis op onze vuurplaats gedaan en een ander deel op de hoop van de gemeente een stukje verderop.






Dinsdag 26 juli zijn we op pad gegaan om grind te bestellen en een boiler. De rest van de dag hebben we achter, waar het grind moest komen vrij gemaakt en voorbereid.
Woensdag werd het grind al gebracht en konden we aan het harken om e.e.a. te verdelen. Hard gewerkt, maar zijn nu wel een terras rijker en hopelijk hebben we minder onkruid als we weer terug komen.





Donderdag is marktdag in Boussac. Heerlijk om daar rond te struinen. Niets gekocht deze keer. Nee, niet waar, we hebben kniepertjes gekocht bij een Nederlander. Hahaha. Jaja, ze zitten overal die hollanders. Heerlijke koekjes zijn het trouwens, schijnt uit Groningen te komen.
's Avonds was het wachten op de visite. Mijn moeder was 's ochtends vroeg al vertrokken. Na een lang rit (13 uur????), kwam ze dan eindelijk aan. Heel moe, maar heel erg opgelucht dat ze er was. Hebben lekker Nasi gegeten en Remi, Mandy en Robin zijn meegegaan op de paardenkar. Ik ben natuurlijk achtergebleven bij mijn moeder.

Na een rustige start op vrijdag zijn we naar Clermont Ferrand gereden. Tenminste, niet voor iedereen een rustige start. Remi heeft de trap afgemaakt in het "achterhuisje". Heel fijn, nu hoeven we niet meer naar boven via een gammel trapje met draaiende treden. Heerlijk geshopt en lekker gegeten 's avonds. Dit was een gezellig dagje.


De volgende dag, zaterdag, ben ik met mijn moeder naar Nonière gereden voor een brocante. Dit was helaas niet veel. Behoorlijk eind gereden voor niets eigenlijk, maarja, dat weet je dus nooit van tevoren.
Mandy had zich toegelegd op de steentjes te gaan verven die onder onze dakrand zitten. Van oorsprong was er een patroon van witte steentjes. Het is heel mooi geworden.

Zondag is er altijd een behoorlijke markt in Montluçon. Remi en mijn moeder wilden wel mee. Mijn moeder had "het" sjaaltje gevonden in een winkeltje langs de markt. Zitten we naderhand op een terrasje iets te drinken, ziet Remi ineens dat er een gat in zat. Helaas, sjaaltje moest terug. De rest van haar vakantie hebben we naar sjaaltjes lopen zoeken die een beetje hetzelfde waren en uiteindelijk is er toch nog een mee naar huis gegaan.
Zondagmiddag hebben we de boel ingepakt en zijn we naar het meer in Sidialles gereden. Bolderkar, opblaastoestanden, koelbox, soort tentje, alles was mee ....












Maandag 1 augustus alweer. 's Ochtends met Mandy naar het meer wezen lopen. het was bloedheet en je komt aardig wat holletjes tegen, dus was best zwaar. Remi was met Valentin (kleinzoon van onze buurvrouw) wezen lopen. Erg leuk.
's Middags nogmaals naar "ons eigen" meer gegaan. Etang d'Herculat. Het is hier ook prima vertoeven. Jammer dat er nog geen nieuwe eigenaar in het restaurantje zit, maar dat zal best weer komen. Er stond wel iets waar je ijsjes e.d. kon kopen.

Dinsdag 2 augustus om 07.00 uur, stonden Remi en Robin al in Montluçon bij de Brico. Tussen 7.00 uur en 09.00 uur hadden we een vrachtautootje gehuurd om de aangeschafte boiler naar ons huis te rijden. Na heel lang wachten tot ze alle spullen hadden gevonden en nog wat papierwerk, reden ze ongeveer kwart voor 9 richting 14 Pauliat. Het ding was loodzwaar om van het vrachtwagentje af te halen, maar het zal wel heel fijn zijn als hij eenmaal in gebruik is. Hij werkt op zonneenergie, dus heel mooi systeem.
's Avonds hadden we visite van mensen die een stukje verderop wonen in de Creuse. Zij waren met zijn 5-en, dus de bbq maar van stal gehaald.
Was heel gezellig, hoop dat het zo leuk blijft gaan. Altijd leuk om contact te hebben met mensen. Moeten zometeen weer hele nieuwe vriendengroep opbouwen, maar dat zal ongetwijfeld net zo gaan als hier. Hoop ook dat er fransen tussen zullen zitten.
Later op de avond begon het te onweren. Prachtig zo achter de heuvels. Het ging eigenlijk, zoals zo vaak, een soort van voorbij. Hebben nog wel wat gehad boven ons hoofd, maar niet veel.

De volgende dag was er wel wat regen. Hebben toen besloten om naar Domérat te rijden voor de Troc. Dit is een brocante die binnen is. Hier heb ik een kaaskastje gekocht. Heel lelijk ding, maar vond hem toch leuk. Heb hem geschuurd en in de lak gezet. Die krijgt een mooi plaatsje in onze keuken als we die eenmaal hebben.

Donderdag zijn we naar Souvigny gereden. Hier was weer een middeleeuws feest. We gaan hier al verschillende jaren naartoe.

Vrijdag met Mandy en ma wezen shoppen in Montluçon. Bleek dat ik mijn moeder hier nog nooit mee naartoe had genomen ..??? Het was uitverkoop, dus altijd lekker om door de winkels te struinen. Hele mooie schoenen gekocht dit keer.

Zaterdag 6 augustus nog een shopmiddag. Met Mandy en ma naar Gueret gereden, want ook daar was ze nog niet geweest. Ondanks dat het een hele mooie dag was qua weer, kregen we 1 superbui op ons hoofd. Op een rare manier was dit toch heel leuk.

Zondag is mijn moeder weer naar huis gereden. Dit keer de juiste route gereden en binnen veel kortere tijd thuisgekomen. Onderweg bij een tolpoortje wel haar bankpasje kwijt (ingeslikt?), maar gelukkig op tijd kunnen blokkeren.
Ik heb heel deze dag zo'n beetje besteed aan het verven van deuren en ramen. Zodat ze de winter weer door kunnen. 's Middags ben ik met Mandy nog wel naar Clugnat gereden, zodat ze daar zou kunnen paardrijden, maar helaas, er zat een bord aan het hek dat ze zondag gesloten waren. Toevallig was er nog een brocante in Clugnat, dus die maar even meegepakt ;-).

En toen was het maandag 8 augustus, jarig, 42 jaar alweer geworden. Heel veel sms'jes gekregen (en bij thuiskomst gezien dat ik ook veel hyvesberichtjes had en facebookberichtjes).
We zijn naar het Chateau van Culan geweest. Wat erg leuk was en daarna zijn we bij de Pierres Jaumatres wat wezen eten en drinken.
Dit is erg opgeknapt. Er is een nieuwe eigenaar en dat kun je direct zien.

Dinsdags kregen we visite van een stel (Annelies en Michel) die we op een cursus in Nederland hebben leren kennen. Zij zitten een stukje bij ons vandaan, maar het is net aan te rijden. Dit was heel gezellig allemaal. Binnenkort zien we elkaar weer in Nederland.
Toen we een rondje door de tuin liepen zag ik ineens iets bewegen bij de hut van Roy. Een poesje ... wacht, nog een, en nog een ... vijf dus in totaal.
Ze zijn uiteindelijk met ons meegegaan naar Nederland. We wilden deze keer (kunnen dit niet iedere keer gaan doen natuurlijk) niet dat ze verdronken zouden worden of neergeschoten zouden worden met de jacht. Het is de eerste keer dat wij een nestje meemaakten, dus tja.
's Avonds zijn we nog met Image en Suzette op pad geweest. Was erg gezellig.

Woensdag, nog een poging om te gaan paardrijden in Clugnat. Helaas, nu hing er een bordje dat ze tot 2 september gesloten zouden blijven. We zijn toen naar Boussac gereden en zouden bij de theetuin wachten tot de vvv weer open zou gaan om te vragen of er nog ergens iets zat om te rijden. We hebben bij de theetuin wat gedronken en een overheerlijke brownie gegeten. Nadat we in het frans hadden besteld en daarna nederlands tegen elkaar begonnen te praten, draaide de ober zich om en vroeg: zijn jullie nederlands? ... Hahaha, dit was dus een engelsman, die 12 jaar in nederland had gewerkt, een nederlandse vrouw had en nu al ongeveer 13 jaar in frankrijk woonde en af en toe daar werkte omdat hij dat leuk vind. Deze man wist wel waar we heen konden om te gaan paardrijden.
Hij heeft gebeld voor ons en het kon direct.
Nou, wij hebben het gevonden hoor. Het is super. Uiteindelijk heeft Mandy 2 uur in de bak dressuur gereden en de volgende dag is ze een buitenrit wezen maken in Western-stijl. Zaterdag voor ons vertrek zijn Remi en ik ook een buitenrit wezen maken.
We vonden het super. Als we zover zijn dat we in Pauliat kunnen gaan wonen willen we ook op les hier. Een nieuwe hobby is geboren ;-).
's Avonds vroeg Jean weer of we nog zin hadden in een ritje met Maya. Natuurlijk hadden wij dat.

De vakantie ging ineens heel snel. Donderdagavond zijn we naar de pizzeria in Boussac geweest. Was lekker en gezellig. Het was best druk. We wilden eigenlijk bij ons in het dorp naar het Thaise restaurantje, maar heel toevallig waren die een dagje dicht.

Vrijdag, nadat Mandy een buitenrit was wezen maken met de man van de paarden, zijn we naar de Auchan gereden. We hadden om 17.00 uur met onze buurtjes afgesproken bij Jean thuis om met zijn alleen taart te eten. Beneden in de zomerkeuken van Jean stonden tafels aan elkaar, gedekt met mooie plastic kleden (zoals je overal ziet). We hebben er een soort taartpicnic van gemaakt. Dit was heel gezellig. Op deze manier kon Jeanine er ook bij zijn. Het is een beetje te veel aan het worden voor haar om een stukje te lopen, maar ze kan nog wel de hoge trap af voor haar huis. Henri, Camille, Valentin, Jean, Jeanine en wij ... was leuk, gaan we wel vaker doen denk ik. Ik heb Henri beloofd dat als ik een oven heb, ik zelf iets zal bakken, hahaha. Toen we naar huis gingen kregen we eieren van Henri, vers van de pers, en kwarteleitjes.

Zaterdag moesten we de terugreis voorbereiden. Om 11.30 uur zijn we nog op de borrel gevraagd bij Jean en Jeanine, om 18 uur hadden we nog een afspraak om een buitenrit te maken. Toen zijn we naar bed gegaan en vroeg opgestaan de volgende ochtend.
Camille en Valentin hadden we al eerder gedag gezegd. Zij hadden zaterdags een bruiloft en daarna moet je wel even uitslapen natuurlijk. Jean, Jeanine en Henri en zijn vrouw Micheline hebben nog wel even kort gedag gezegd. Dit moest echt kort, want we zaten met 6 katten in de auto, dus wilden snel gaan rijden.
De rit ging goed. De 5 kittens in de reismand van Mica en Mica op schoot.
Op dit moment zitten de kittens bij een vriendin van ons, Thea, te wachten op baasjes. Ze zijn te leuk en lief gewoon.

Nog geen idee wanneer we weer kunnen gaan, maar kijken weer terug op een fijne vakantie. Het gaat wel moeilijker worden om weer terug naar Nederland te gaan, maar er komt vanzelf een moment dat dat niet meer hoeft. Tot die tijd genieten we maar gewoon van onze vakanties en maken we ons huisje steeds meer het onze .....

À la prochaine ....

Meer foto's?  Zie vakantiekiekjes ....





Geen opmerkingen: