Met bovenstaande
opsomming hebben jullie denk ik al een aardig beeld van ons weekje vakantie in
het beloofde land … het was wederom heerlijk … Met zijn tweetjes dit keer (zal
steeds vaker gebeuren), gingen we op weg naar ons stulpje in Frankrijk. De rit
ging weer voorspoedig en rond 03.00 uur ’s nachts lagen we in ons bedje.
Het gras was aardig hard
gegroeid dit keer. We zijn niet zo lang geleden nog langs geweest, maar met
hoge temperaturen en af en toe een plensbui groeit alles als kool.
Met onze grasmaaier lukte
het niet om door het hoge gras heen te komen. Toen we een apéritiefje gingen halen bij onze buurman Jean, stelde hij gelukkig weer voor voor ons te maaien. Zoals hij zegt: je gaat zitten et voilà … geen moeite.
We hadden stroopwafels
meegenomen voor de buurtjes en uitgelegd dat wij hollanders ze even op een kop
thee leggen, dat ze dan lekkerder zijn. Ben benieuwd of ze dat dan ook doen ….
Camille, onze buurvrouw,
gaf een doos verse eieren mee. Altijd leuk dat soort dingen.Met boodschappen doen liepen we tegen een afgeprijsde citroenplant aan die we op goed geluk in een pot hebben gezet. Het is heel moeilijk als je er niet constant bent om je planten te behouden, maar we proberen het zo af en toe. Het staat in ieder geval leuk zo naast de frambozenplant.
We kunnen niet wachten om
de tuin “tot leven” te roepen. Een groentetuin, boomgaardje, bloemen plukveldje,
dieren ….. Droom droom ….
Remi heeft dit keer
gezorgd dat we het toilet niet meer hoeven bij te vullen met de slang, bijvullen
kan nu met het kraantje aan het toilet. Kleinigheidje, maar alles is
vooruitgang.
In het kamertje van het
huisje waar we zo snel mogelijk in willen, hebben we een muur afgeverfd, het
raam zit in de verf, er hangt een gordijntje en het plafond is bijna afgewerkt
… tijd om na te gaan denken over wat er op de vloer gaat komen …. We hebben
onze bedden voor de zomervakantie al klaargezet en het ziet er zowaar al echt
uit als een slaapkamer.Stapje voor stapje gaat het goed komen.
Ook zijn de kozijnen van de andere ramen nagelopen en hier en daar hadden die ook een verfje nodig.
Tijdens een
hardlooprondje van Remi, waarbij ik op de fiets mee ben gegaan vanwege een
blessure, zagen we op een bepaald punt op die route ineens 9 éoliens
(windmolens) uitsteken. Een niet al te fraai gezicht, maar heel erg was het ook
weer niet om te zien. Natuurlijk zijn we blij dat we tot nu toe niet al te
dichtbij deze windmolens hebben aangetroffen, maar het hoort ook wel een beetje
bij deze tijd.
Zondag zijn we even wezen kijken bij een triathlon in de buurt en zijn lekker
gaan lunchen in de theetuin in Boussac, een wat groter dorp aan de Creuse kant.
Deze theetuin wordt gerund door Engelsen en hier hebben ze heerlijke “engelse“
cakes. Je kunt er heerlijk beschut zitten in de tuin en het ligt heel leuk
naast het chateau van Boussac … Vriendelijke mensen ook, dat is ook altijd wel
leuk …. Gezellig een “engels” praatje gemaakt met de eigenaar, geluncht en Remi
moest natuurlijk de cake proeven … super was die, heel apart, met courgette en
rozijnen. De courgette proefde je niet veel van, die gaf eigenlijk alleen maar
een wat plakkerige structuur aan de cake. Hij was heerlijk zoet, mede door het
glazuurlaagje aan de bovenkant.
In de schuur die naar de
theetuin leidt, is ook brocante te koop en in de tuin staan beelden die te koop
zijn. Kortom, een favorietje van ons.
Maandagavond hadden we
niet zo’n zin om te koken. We zijn naar de “Pierres Jaumatres” gereden, bij het bomenklimparcours. We hadden
gezien dat het restaurant grondig aangepakt was en waren benieuwd hoe het eten
er zou zijn. Dit viel niets tegen. We hebben heerlijk gegeten. Remi een flink
stuk vlees en ik gamba’s.
Ook het toetje was goed te doen ...
Dinsdagavond zijn we
richting Cérilly gereden. Hier wonen vrienden van ons. Jeroen en Rinda.
Rinda had echt heerlijk
gekookt. Misschien wel restaurantwaardig. Het was erg gezellig om weer eens bij te kletsen.
Er was ook weer veel verandert in en om het huis. Heel leuk om te zien hoe alles zich ontwikkelt.
Ook was Rinda weer druk geweest met schilderen en haar beelden. Ook erg leuk altijd om te zien. www.rindart.com
Vrijdagavond hadden we
afgesproken met mensen uit de Creuse. We zijn gaan eten bij de table d’hote
waar ik vorig jaar zomer al over schreef, gerund door mensen waarvan we ooit
een boek hadden gelezen. Zij kan werkelijk voortreffelijk koken en ook dit keer
bleek dit zo te zijn. We hebben heerlijk gegeten.
Het was onder elkaar ook
erg gezellig. Op de terugweg uit volle borst met Elvis-nummers mee zitten
blerren. Was echt leuk. Leken de familie Von Trapp wel. Hahaha.
Na afloop van het eten
kwamen de eigenaren nog even aan tafel en hebben we heerlijk over eten gekletst
en over recepten e.d.
We kwamen toen op een
film uit. Julie & Julia. Waarop de film gepakt werd en wij deze nu gaan
kijken. In de zomervakantie dan maar terugbrengen. Erg vervelend ;-) …..
Op de terugweg hadden we
nog pech met de auto. Stonden we dan, donkerder dan donker, op een weggetje zo
breed als één auto ….. Vreselijk. Remi heeft geprobeerd de auto aan de praat te
krijgen, gereset e.d. Na een uur, toen we het eigenlijk op hadden gegeven en de
gendarmerie en dépanneurs al verschillende keren aan de telefoon hadden gehad,
stelde ik voor nog één keer te proberen, en ja hoor, hij deed het …. even …. al
rollend, schokkend, weer stukje gewoon rijdend gelukkig bij ons huis
aangekomen.
De volgende dag wilde
Remi naar Montluçon gaan, naar de garage, maar kwam niet verder dan de hoek.
De dépanneur heeft toen
de auto opgehaald en Remi is meegegaan. De auto is achtergebleven bij de
garage, de garagehouder heeft Remi naar verhuurbedrijf gereden en konden we dus
toch terug naar Nederland. Volgende week moet de auto alleen nog “even
omgeruild gaan worden”.
O, wat waren we blij met
de franse lessen.
Ondanks het laatste
verhaal kijken we toch terug op een heerlijke week …. en kijken we enorm uit
naar de zomervakantie …. Vrijdag 6 juli vertrekken we weer en kunnen dan 3
weken genieten ….
À bientôt,
Diana en Remi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten